„Irving, precz!” – obwieszcza najtłustszą czcionką „Gazeta Wyborcza”. W podtytule zaś dorzuca: „David Irving, najsłynniejszy na świecie obrońca Hitlera, wyleciał wczoraj z hukiem z Międzynarodowych Targów Książki w Warszawie”. W podobnym tonie informuje „Rzeczpospolita”: „Historyk David Irving wyrzucony z targów książki”, „Dziennik” zaś: „Miłośnik Hitlera na targach książki” i dalej grzmi na całego: „Książki kłamcy w stolicy”, a w końcu stawia dwie kropki nad „i”: jedna to głos Adama Rotfelda „Po prostu brak mi słów”, druga zaś to komentarz Cezarego Michalskiego „Ostrożnie z Irvingiem […] Irvinga nie trzeba zamykać, ale nie powinno się go też było na Targi Książki zapraszać”. W innych dziennikach podobnie… Jakie piękne oburzenie! – chciałoby się wykrzyknąć. Wszyscy zgodnym chórem, w poczuciu spełnienia moralnego obowiązku. Oto „daliśmy wyraz”… Wyraz bezdyskusyjnego sprzeciwu, jedności poglądów i przekonania, że – jak powiada organizator targów prezes Ars Polony Grzegorz Guzowski – „jest mi przykro”. Otóż, mówiąc wprost, cała ta medialna „zabawa” z Davidem Irvingiem to hipokryzja. Po prostu! I może dobrze, że Irving uznał, iż w Polsce może więcej niż w innych krajach, że może pozwolić sobie na głoszenie swych obłędnych poglądów, za które w Austrii, Niemczech, Włoszech, Kanadzie, Australii i pewnie w paru innych jeszcze krajach najnormalniej w świecie grozi mu więzienie. Dobrze – dlatego, że przy tej okazji warto sobie uświadomić, iż Polska jest krajem, w którym liczba antysemickich publikacji przekracza „europejskie standardy”, że Polska jest krajem, w którym tego rodzaju literaturą handluje się nieomal oficjalnie, zwłaszcza w …